Bazı son kullanma tarihi geçmiş makinelerin çalışırken çıkardıkları seslere çok üzülüyorum. Bebek ağlaması gibi geliyor o sesler bana. Tanıdık ve samimi ve içten. "Lütfen beni at artık, lütfen acı çekiyorum. Artık işe yaramıyorum. Bana işkence ediyorsun" der gibi.
Geçen sene yazlıkta attık birini çöpe. Kardeşim doğduğunda alınmış bir çamaşır makinesiydi. O bebek büyüdü 19 yaşında şimdi. Kaza bile yapabiliyor yalnız başına.
O zavallı çamaşır makinesi geçen sene çöpte emekliliğinin en huzurlu anlarını geçirmeden önce hala anneme hizmet ediyordu ve bunun için resmen ağlıyordu. Arrrrrrrjjjjjjkkkkk gibi sesler çıkarıyordu zavallı emektar.
Hayat.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder