10 Nisan 2010 Cumartesi

Lullaby for My Favorite Insomniac

Uyumak gelmiyor içimden yine.
Rüyamda korkuyorum diye.

Uykumu damıtıp şişelere dolduruyorum geceleri ve gündüzleri için misk yapıyorum. Buram buram uyku kokuyorum tüm gün, mis gibi yayılıyor etrafa korkularımın kokusu. Kokumu duyanlar esnemeye başlıyor karşımda. Yüzüme baka baka. Ve her onlar yüzüme esnediğinde biraz daha kapanıyor ruhumun kapıları.



Hiç yorum yok: